Laanan gaat uit de bocht in kritiek op Bozar

Minister van Cultuur van de Franse Gemeenschap Fadila Laanan (PS) vindt het kunstencentrum Bozar te Vlaams. Vooral in de beeldende kunsten ziet ze een 'excessieve vervlaamsing'. Ze dringt bij 'haar' secretaris-generaal van de Franse Gemeenschap Frédéric Delcor, die lid is van de raad van bestuur van Bozar, aan op 'een beter evenwicht'.

Dit bericht doet om meerdere redenen de wenkbrauwen fronsen.

1. Frédéric Delcor mag dan wel een ambtenaar zijn van de Franse Gemeenschap, in de raad van bestuur van Bozar zetelen alleen personen die door de federale regering worden benoemd. De Vlaamse en Franse Gemeenschap hebben daar geen vertegenwoordigers. Als de bestuurders aan een instantie moeten rapporteren, dan is het de federale regering en niet de Franse gemeenschapsregering of de Vlaamse regering.
   Volgens de logica van Fadila Laanan zou elk Nederlandstalige bestuurder van een federale culturele instelling moeten rapporteren aan de Vlaamse minister van Cultuur… Dat een minister van de Franse Gemeenschap er zo over denkt, is meer dan opmerkelijk. Het toont aan hoe ze denkt over dergelijke benoemingen. Iemand is 'van ons' (Delcor is een gewezen kabinetschef van Elio Di Rupo) en kan dus te allen tijde worden ingeschakeld als een organisatie een andere richting moet inslaan.
2. Trouwens, de 'excessieve vervlaamsing' waar mevrouw Laanan het over heeft: waarover gaat dat? Gaat dat over het personeel? Of over de tentoonstellingspolitiek? Of over iets anders? "Het kunstencentrum heeft inderdaad recent een paar grote Vlaamse namen tentoongesteld, zoals Luc Tuymans en Wim Delvoye", zegt directeur Paul Dujardin aan brusselnieuws.be.

   Die artiesten worden in één pennentrek gereduceerd tot de regio vanwaar zij komen. Dat die artiesten op hun vakgebied tot de wereldtop behoren, wordt wellicht 'pour le besoin de la cause' over het hoofd gezien.
   Ten andere, in 2008 liep in Bozar de tentoonstelling Kunstschatten uit Wallonië van vroeger en nu. Niemand in Vlaanderen heeft toen geklaagd heeft over 'de verfransing van Bozar'.

3. Laanan stelt verder nog dat het kunstencentrum Wiels volgens haar helemaal niet met dergelijke problemen kampt. En dat terwijl de Franse Gemeenschap 150.000 euro subsidies verleent en de Vlaamse Gemeenschap 600.000. Is dat de verhouding die Laanan nastreeft? Een peulschil betalen, maar daar wel evenredige vertegenwoordiging voor terugeisen? Betekent dat dan dat Vlaams minister van Cultuur Schauvliege nu op haar achterste poten moet staan en een verfransing van Wiels moet aanklagen?

Wat deze uithaal van minister Laanan vooral leert, is dat de federale culturele instellingen nog steeds in een moeilijke situatie zitten. Hoewel cultuur al decennia een gemeenschapsbevoegdheid is, beheert de federale overheid nog steeds zelf een aantal culturele en wetenschappelijke instellingen. De N-VA pleit er al jaren voor om die instellingen via een samenwerkingsakkoord te laten besturen door de gemeenschappen. Dat zou geheel volgens de logica van de staatsstructuur zijn. Daarenboven zou men dan geen reden meer hebben om via achterpoortjes druk uit te oefenen op hun beleid, want men zou via dialoog zelf bepaalde klemtonen kunnen leggen, uiteraard steeds rekening houdend met de artistieke en programmatorische autonomie van de directie.